Örnek çocukluktan aykırı gençliğe...

Hani o ebeveynlerin şunla arkadaş ol bak ne kadar efendi diye gösterdikleri çocuklar vardır ya devamlı etrafta parmakla gösterilirler işte onların bir taneside bendim o dönemde ailemi gururlandırsada cık hiçte güzel bir durum değil aslında.Bunu anlamamı sağlayan olay ise kantinde oturan iki kızın konuşmalarıydı..

-şştt baksana şu çocukta yakışıklıymış 

-hım... o mu ne bilim yaa 

-şu diğer sınıftaki çocuk değil mi bu ?

- evet ama ne oldu beğenmedin mi?

-yok iyide bu çocuk çok sıkıcıdır kızımmm..

 

Lanet olsun sadece kravatı boynuma kadar çekiyorum diye oldumu şimdi bu yahu kıza desem gel bak ben çok eğlenceliyimdir devamlı evde oturur kitap okurum arada halısaha maçınada gider... gerek yok cümleyi tamamlamaya anlatırken benim bile uykum geldi.Ne boktan bir durum sabah 8 akşam 5 çalışan devlet memuru gibiyim.Neyseki o dönemde ''Hatırla Sevgili '' diye bir dizi vardı ordaki solcu abilere baktım pek havalılar yeşil parkalar felan hiç sıkıcıda değil ee ne yapayım diye düşünürken  ilk iş olarak başladım 68 kuşağı kitapları okumaya sonrası malum zaten Che biyografileri felan derken beni durdurana aşk olsun.Aslında içimde varmış bu durum devamlı ezilenin yanında yer almak gibi bir huyumda vardır ee tamam potansiyel solcuyum ben derken böyle böyle havaya girdim ama nasıl bir tavır oluştuysa artık uzaktan beni gören heytt be anasının karnından karlı kayın ormanını söyleyerek çıkmış der.

Sonuç olarak hem ''sıkıcı'' diye tabir edilmekten kurtuldum işte bunun neticesinde olan sevgililerimden bahsetmiyorum bile :)) hemde babamın partisine oy vermiyorum artık.