Artık Bende Saçmalıyorum

Ne kadar dağınık ve üşengeç biri olduğumu tüm arkadaşlarım bilir ve bu konuda hepsi benden bezmiş durumdadır öyle ki yazlıkta nargile içerken halıya düşen kömür kavgası aynen şöyle gerçekleşmişti :

  

-beyler bir koku var sanki ?

-laaaaann halı yanıyooo

-söyleyene kadar alsana 

-al işte oğlum ben nargile içiyorum

-laan salak herif bulaşıkları yıkıyorum

-dur o zaman biraz daha içiyim alırım

-biiiiipppp

Tahmin ettiğiniz üzere nargile keyfime ara vermeyerek halının yanışına kayıtsız kalan benim.

İşte üşengeçlikte sınır tanımayan ben nerden estiyse bugün odamı 7155646 gün sonra temizliyim diyerek işe giriştim ilk olarak kitaplığımı düzeltiyim derken annemi kapıdan bana bakarken gördüm kadın 19 yıllık oğlunu odasında yatmaktan başka bişi yaparken görünce duygulanmış tabi neyse asıl mesele benim eringenliğim değil.

Kitaplığımı düzeltirken ilk aldığımı şiir kitabımı buldum ee tabi hiç huyum olmayan temizliği kenara bırakarak başladım okumaya ve her satırının altını çizdiğim o şiiri buldum : 

   SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM 

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum.

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
Seni içimden terk ediyorum.

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile
Pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanıldığımdın,
Yangınımdın,
Yangındın.

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum.

Şimdi
İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadık yalnızlığımın
Saçlarımıda uzaklarına gömdün.

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terkediyorum.

"Yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuhaf değil mi?
İçimi acıtanda sendin
Acımı dindirecek olanda.
"Ya öldür beni"dedim
Ya da ğit benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi
Benden
İçimden
Terkediyorum...

Aptal bir melankoliğin okuyacağı şiirden daha fazlası....